Przed nami miesiąc listopad, który jest czasem naszej modlitwy za zmarłych. Przez cały miesiąc, a nawet i dłużej, naszą modlitewną pamięcią ogarniamy tych, którzy odeszli do wieczności, do domu Ojca: naszych rodziców, rodzeństwo, krewnych, przyjaciół i kapłanów, a także sąsiadów i tych wszystkich, których poznaliśmy w naszym życiu i mamy wobec nich dług wdzięczności. Czynimy to, aby modlić się za nich polecając ich Bożemu Miłosierdziu. Oprócz naszej prywatnej modlitwy i zamawianych mszy świętych w Kościele istnieje piękna tradycja Wypominek lub tzw. Zaduszek.

Skąd się wzięły wypominki? Są one jednym z wielu znaków wyrażania naszej modlitewnej pamięci o zmarłych. Wypominki to jedna z najbardziej popularnych form modlitwy błagalnej za zmarłych. Wierni na kartkach wypisują swoich zmarłych i przynoszą je do swojego kościoła. Istotą wypominek jest modlitwa za zmarłych, aby zostali uwolnieni od grzechów i kar za grzechy. Oznacza to uwolnienie z czyśćca i wejście do nieba, czyli tego stanu życia, do którego wszyscy wierzący zdążamy.

Sięgnijmy do historii. W 993 roku opat Odilo z Cluny wprowadził w swoim opactwie zwyczaj przypominania wszystkich wiernych zmarłych. Później zwyczaj ten przyjął się w całym kościele. Są to nasze wypominki, w niektórych miejscach zwane zaduszkami, będące wspominaniem imion, nazwisk i wspólna za nich modlitwa.

Gdy sięgniemy w głąb tradycji chrześcijańskiej zauważymy, że od pierwszych wieków istnienia chrześcijaństwa znana jest i praktykowana modlitwa za zmarłych. Kościół zachęca wiernych do pamięci w modlitwach o swoich najbliższych. Czyni to w myśl wskazań Pisma Świętego, które mówi, że „święta i zbawienna jest myśl modlić się za zmarłych, aby byli od grzechów uwolnieni” jak czytamy w 2 Księdze Machabejskiej.

Dzisiejsze wypominki, są wyrazem miłości i jedności całego Kościoła: i tego pielgrzymującego na ziemi i tego, który przeszedł już granicę śmierci.

Pisząc imiona zmarłych na kartkach wypominkowych, a następnie je odczytując wyrażamy piękną wiarę, że ich imiona są zapisane w Bożej księdze życia. Poprzez wypominki, nie tylko deklaruję swoją pamięć, ale konkretnym czynem i ofiarą tą pamięć udowadniam.

Nasz Wielki Rodak św. Jan Paweł II mówił w listopadzie 2003 roku w rozważaniach na “Anioł Pański”, że: “Modlitwa za zmarłych jest ważną powinnością, bowiem nawet jeśli odeszli w łasce i w przyjaźni z Bogiem, być może potrzebują jeszcze ostatniego oczyszczenia, by dostąpić radości nieba”. 

Pamiętajmy o naszych zmarłych i polecajmy ich miłosierdziu Bożemu w modlitwie Wypominkowej. Pamiętajmy też o odpuście zupełnym, który możemy uzyskać w miesiącu listopadzie pod zwykłymi warunkami jeden raz dziennie, modląc się za zmarłych: w dniach od 1 – 8 listopada, odpust można uzyskać, nawiedzając cmentarz.